دخیل

میدانی ارباب؟!
ما را از کودکی به جدایی ها عادت دادند
همان جایی که روی تخته سیاه می نوشتند:
خوب ها؛ بدها
و من بد ترین بدها هستم
آری قبول دارم بد بودنم را ...
اما ای خداوندی که از رگ گردن به من نزدیکتری
من جز درگاهت دری نمی شناسم
بد بودم می دانم، بد کردم می دانم...
اما جز تو کسی را ندارم .
معبودم عجیب خسته ام از خودم
هر کس رسید، سوال کرد زائری؟
از این سوال دل خسته ام گرفت ...
باشد!
محل نده...
آنقدر گریه میکنم که بگویند عاقبت...
نوکر ز اشک خود سفر کربلا گرفت

جامانده ها!
درد مشترک داریم با رهبرمان
در هیچ چیز شبیه رهبر نشده باشیم
در حسرت کربلا شبیهیم

حرف آخر
دم از عذاب مزن صبح محشر کبری
همین نیامدن کربلای من کافیست

تجلیل از شهدا

زمستان

آهای زمستان!
حواست جمع باشد
دور تو و هوا و عاشقانه هایت را خط می کشم
اگر با آمدنت
آقای من یک سرفه کند

امام و مهمات

در روزهای اول جنگ امام به من گفتند که ما چند تا تفنگ داریم؟ این را تحقیق کنید. من فورا همه فرماندگان نظامی را جمع کردم ودستور امام را گفتم، آنها هم اطاعت کردند. یک عددی از همه جا جمع کردند و به من گفتند که من از تعداد تفنگ ها خنده ام گرفت.

رهبر در تیر ماه 1318متولد شد.

«55سال است که عینک روی چشمهای رهبر نشسته است،از13سالگی.».«رهبر شش فرزند دارد؛ مصطفی،مجتبی،مسعود،میثم،بشری سادات،هدی سادات و شش نوه که پنجشنبه و جمعه خانه پدر بزرگ را شلوغ می کنند».